دانلود ترجمه مقاله حکمرانی درون سازمانی، آموزش و کارایی در زنجیره تامین – مجله امرالد

• فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
نظریه، مدل و فرضیه ها
یادگیری و اثرات آن بر عملکرد زنجیره تأمین
جریان های عادی تسهیم دانش بین شرکت ها
اثرات نظارت بر یادگیری و عملکرد
روش
تجزیه و تحلیل و نتایج
اعتبارسنجی اندازه ها
آزمایش فرضیه ها
بحث و نتیجه گیری ها
یادداشت ها

• بخشی از ترجمه:

یادداشت ها
۱٫ فرصت طلبی به عنوان “جستجوی نفع شخصی با استفاده از مکر و حیله” یا رفتار انسانی توصیف شده تحت عنوان “تلاش های برآورد شده برای گمراه کردن، تحریف، استتار، گیج کردن یا در غیراینصورت مغشوش کردن” تعریف می شود (ویلیامسون، ۱۹۸۵، ص ۴۷). یک تعریف مشابه تمام اعمال در معرض جستجوی نفع شخصی به هزینه دیگران را شامل می شود (لاو، ۲۰۰۵). فرض فرصت طلبی به عنوان یک مشخصه رفتاری افراد برای TCE مهم است زیرا در دنیای فرصت طلبی، افراد نمی توانند برای اداره کردن وعده های خود برای تکمیل تعهدات خود و برای مورد توجه قرار دادن دیگر شرکای تجاری متعهد شوند مگراینکه پادمان هایی (حفاظ) در محل وجود داشته باشد (کلین، ۲۰۰۶). درحالیکه ویلیامسون (۱۹۷۵) فرصت طلبی را با رفتار مباشرت مقایسه می کند، یعنی ایده ای که مردم همیشه به تعهدات خود پایبند هستند، ویلیامسون (۱۹۸۵) مفهوم “نفع شخصی” را از طریق ایجاد تمایز بین فرصت طلبی به عنوان یک شکل قوی و نیمه قوی از جستجوی ساده ی نفع شخصی معرفی میکند وقتیکه “موقعیت های اولیه به محض بررسی به طور کامل و صادقانه آشکار خواهد شد، موضع بیانیه های جهانی دقیق خواهد بود و اجرا ملزم به قانون تا سوگند میباشد” (ص ۴۹). مواضع بحرانی در مورد این فرض که هر فرد همیشه برای رفتار کردن به طور فرصت طلبانه مستعد است در ادبیات کمیاب نیستند (برای مثال چوشال و موران ، ۱۹۹۶؛ لاو، ۲۰۰۵؛ موشاندریز ، ۱۹۹۷). با اینحال، ما نیاز نداریم برای اظهار این موضوع چنین اصل موضوع گسترده ای (یعنی هر کسی همیشه فرصت-طلب می باشد) و نه عکس این موضوع را مورد توافق قرار دهیم، هر چند ساختارهای نظارت را می توان برای اهداف دیگری مورد استفاده قرار داد، حفاظ ها همیشه مورد نیاز خواهند بود زیرا در غیاب آن ها مخاطرات قراردادی ارائه خواهند شد (ویلیامسون، ۱۹۹۶).

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Notes

۱ Opportunism is defined as “self-interest seeking with guile” or human behavior described as “calculated efforts to mislead, distort, disguise, obfuscate or otherwise confuse” (Williamson, 1985, p. 47). A simpler definition includes all the acts that suppose seeking self-interest at the expense of others (Love, 2005). Assumption of opportunism as a behavioral characteristic of individuals is important for TCE since in a world of opportunism, individuals cannot be assumed to keep their promises to fulfill their obligations and to respect the interests of their trading partners unless “safeguards” are in place (Klein, 2006). Whereas Williamson (1975) compares opportunism to stewardship behavior, i.e. the idea that people always keep their promises, Williamson (1985) introduces the concept of “self-interest” by distinguishing between opportunism as a “strong form” and the “semistrong” form of the simple search of “self-interest” when “initial positions will be fully and candidly disclosed upon inquiry, state of the world declarations will be accurate, and execution is oath- or rule-bound” (p. 49). The critical postures about the assumption that every individual is always predisposed to behave opportunistically are not rare in the literature (e.g. Ghoshal and Moran, 1996; Love, 2005; Moschandreas, 1997). However, we do not need to adhere to such extreme postulate (i.e. everyone is always opportunistic), not to the opposite, to affirm that, although governance structures can be used for other purposes, safeguards will always be required because in their absence contractual hazards will be present (Williamson, 1996).

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله