دانلود ترجمه مقاله روند مطالعه اداره عمومی در بازبینی اداره – انتشارات وایلی

• فهرست مطالب:

چالش روش شناختی: ارزیابی توسعه موضوعی PAR
مشاهدات کمی بر روی PAR، ۲۰۰۰ – ۲۰۰۹
مجموع تعداد انتشارات
افزایش کمک های خارجی و تنوع جنسیتی، اما کاهش نویسندگان متخصص
تداوم علائق به موضوعات
الگوها در رویکردهای روش شناختی و تحلیل های تطبیقی
مشاهدات کیفی در مورد دهه گذشته: سه موضوع (تم) مهم
ارزیابی مدیریت عمومی جدید
پاسخگویی اجرایی به رویدادهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی
روابط دانشگاهیان و متخصصان
مشاهدات نهایی: جریان ها و آینده
جریان ها در دهه گذشته
آینده مطالعه: حقایق و تکنیک ها برروی ارزش ها و اهداف

• بخشی از ترجمه:

آینده مطالعه: حقایق و تکنیک ها برروی ارزش ها و اهداف؟
مقالات تاریخی، نظریه سیاسی، تطبیقی، قانونی، بیوگرافی و کل گرا براساس تحقیقات کیفی کمتر از سوی پژوهشگرانی که در PAR مقاله چاپ می کنند، مورد توجه قرار گرفته اند. چرا اینگونه است؟ آیا مورد اخیر بر روش های مشتق شده از حقوق، تاریخ یا فلسفه برتری دارد یا رویکردهای جدیدتر مانند نظریه انتقادی، پست مدرنیسم، هرمنوتیک، روایت ها و غیره؟ اگر برتر در نظر گرفته شود، در چه زمین هایی؟ پژوهشگران اداره عمومی به وضوح روش ها و روش انجام کار را هدف قرار می دهند اما توجه کمتری به بنیان های هستی شناختی و معرفت شناختی دارند که بر روی آنها انتخاب روش و دانش اجرایی قرار دارد. لذا، کیفیت دانش توسط روش ها و روش انجام کار تعیین می شود. اینکه یک سوم مقالات PAR از تکنیک های کمی/اماری استفاده می کنند و ۲۸ درصد دیگر ماهیت تجربی دارند، یعنی چی؟ چگونه این حوزه در حال گسترش علم که به دقت تعریف می شود، شناخته می گردد؟ چگونه ما می توانیم ماهیت مبتنی بر روش تحقیقات اداره عمومی را درک کرده و وابستگی بیشتر آن بر دانش تخصصی را درک کنیم؟ جدی تر اینکه، آیا این جریان قابل توجه برای پیشرفت مطالعه به عنوان یک کل، عمل می کند؟

• بخشی از مقاله انگلیسی:

The Future of the Study: Facts and Technique over Values and Purpose?

Historical, political theory, comparative, legal, biographical, and generalist articles based on qualitative research are less pursued by scholars publishing in PAR today than articles employing rigorous quantitative and empirical analysis (more than 60 percent of articles). Why is that? Are the latter considered superior to, say, methodologies derived from law, history, or philosophy, or to such newer approaches as critical theory, postmodernism, hermeneutics, narratives, and so forth? If considered superior, on what grounds? Public administration scholars explicitly address methods and methodology, yet they pay much less attention—if any at all—to the ontological (Wamsley 1996) and epistemological foundations on which their choice of methods and, ultimately, administrative knowledge rests. Th us, the quality of knowledge is seen as determined by methods and methodology. What does it mean that one-third of PAR articles employ quantitative-statistical techniques and that another 28 percent of articles are empirical by nature? How can this increasing domination of “science,” narrowly defi ned, be understood? How can we understand the method-driven nature of public administration research and comprehend its ever-greater reliance on expert knowledge? Most critical, does this salient trend serve to advance the study as a whole?

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله