دانلود رایگان ترجمه مقاله ایجاد کشت سوسپانسیون سلولی سیر (Allium sativum L) و آنالیز بیوشیمیایی – اسپرینگر ۲۰۰۵

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

خرید ترجمه با فرمت ورد

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

مقدمه
همه ارقام تجاری سیرعقیم می باشند( اتوه و سیمون ۲۰۰۲،کانتسکی و رابینوویچ۲۰۰۱) و بایستی به طور رویشی تکثیر و تولید مثل شوند. در نتیجه،شانس انتقال بیماری افزایش می یابد(نواک ۱۹۹۰)، به خصوص واریته های سیر با انواع مختلفی از ویروس ها آلوده می شوند(دولورس و همکاران ۲۰۰۲،لوت و همکاران ۱۹۹۴).
روش های خارج سازی و حذف ویروس و تولید مواد عاری از ویروس با استفاده از کشت راس مریستم ایجاد شده اند( آیاب ۲۰۰۱، چولون و همکاران ۱۹۹۰،سنولا و همکاران ۲۰۰۰). محققان مختلف با استفاده از پروتوکل ها و روش های مختلف تکثیر میکرو سرعت تکثیر و زاداوری محدودی را با توجه به تولید مواد عاری از ویروس حاصل کرده اند(باراندیاران و همکاران ۱۹۹۹، هاکیو و همکاران ۱۹۹۷، کاهن و همکاران ۱۹۹۳، روبلدو و همکاران ۲۰۰۰، مایرز و سیمون ۱۹۹۸، زنگ و همکاران ۲۰۰۳). در واقع، جنین زایی را می توان به تکثیر بافت های سالم سیر در بزرگ مقیاس اعمال کرد(فرئول و همکاران ۲۰۰۲). برای مثال، فرایند تشکیل جنین سوماتیک اخیرا گزارش شده است(فرئول و همکاران ۲۰۰۲). با این وجود، تا به امروز، سرعت های تکثیر برای تولید گیاهان سیر عاری ار ویروس نتوانسته اند نیازهای اقتصادی یک سیستم تکثیر توده ای کاربردی را براورده کنند. تولید گیاهان از جنین سوماتیک رشد یافته از محیط کشت سوسپانسیون تشکیل جنین می تواند رویکرد احتمالی دیگر باشد.
به دلیل تماس بالای محیط-بافت در سیستم کشت مایع، تاثیرات محیط تسریع شده و رشد جنین می تواند شدیدا تحت کنترل نسبت به یک سیستم پشتیبانی محکم قرار گیرد.در خصوص کشت های سوسپانسیون سیر گزارشات محدودی وجود دارند. ناگاساوا و فینر ۱۹۸۸ کشت سوسپانسیون تکثیر کالوس را به عنوان خوشه گروی دانستند با این حال آنها سوسپانسیون سلولی و یا تکثیر گیاهی واقعی را بدست نیاوردند. باروتو سید و همکاران ۱۹۹۴، کشت بافت های سوسپانسیون و گیاهان تکثیر شده را ثابت کردند با این حال آنها نه خصوصیات تشکیل جنین و نه فراوانی تکثیر را گزارش کردند. به علاوه، پروتوکل انها مستلزم غلظت بالای ۲-۴-D بود که به موجب آن ریسک تغییرات تکثیر سوماتیک را افزایش می دهد.
هدف اصلی تحقیق اثبات و تعیین خصوصیات یک پروتکل مطمئن برای تکثیر سیر از طریق کشت های سوسپانسیون سلول جنینی بود. ما اثرات چندین پارامتر را بر روی تکثیر سلولو و زاداوری گیاهی برای تعیین و بهینه سازی شرایط حفظ کشت بافت ها بررسی کردیم.توجهی خاصی در جهت حفظ غلظت ۲-۴-D در پایین ترین سطح ممکن شد. مطالعات بافت شناسی، قابلیت تشکل جنین القا شده در کشت بافت های سوسپانسیون سلول را نشان داد. تجزیه تحلیل های شیمیایی بر روی پیازچه های میکرو رشد یافته از گیاهچه های جنین سوسپانسیون و نیز گیاهچه های تکثیر ساقه درون شیشه ای به عنوان یک صفت کیفی بین این دو راهبرد تکثیر سیر انجام شدند.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Introduction

All commercial garlic (Allium sativum L.) cultivars are sterile (Etoh and Simon 2002; Kamenetsky and Rabinowitch 2001) and must be propagated vegetatively. Consequently, the chance of disease transmission is increased (Novak 1990), particularly as garlic varieties are standardly infected with various viruses (Dolores et al. 2002; Lot et al. 1994). Methods for virus elimination and the production of virus-free material have been developed using meristemtip culture (Ayabe 2001; Chovelon et al. 1990; Senula et al. 2000). Various researchers applying different micro-propagation protocols have obtained a limited multiplication rate with respect to the production of virus-free material (Barandiaran et al. 1999; Haque et al. 1997; Kahane et al. 1992; Kim et al. 2003; Myers and Simon 1998; Nagakubo et al. 1993; Robledo Paz et al. 2000; Zheng et al. 2003). As such, embryogenesis might be applicable in scaling-up the propagation of healthy garlic tissues (Xue et al. 1991); for example, a somatic embryogenesis process was reported recently (Fereol et al. 2002). Nevertheless, to date, the multiplication rates for producing virus-free garlic plants have been too low to satisfy the economic requirements for a practical mass propagation system. Plant production from embryogenic cell suspension culturederived somatic embryos is a possible alternative. Due to the high medium-to-tissue contact in liquid culture system, media effects are rapid, and embryo development can be more strictly controlled than with a solid support system.  There have been limited reports on garlic suspension cultures. Nagasawa and Finer (1988) reported suspension cultures of callus proliferating as nodular clumps, but they did not obtain true cell suspensions or plant regeneration. Barrueto Cid et al. (1994) established garlic suspension cultures and regenerated plants, but they did not mention embryogenic characteristics nor the regeneration frequency. Moreover, their protocol required a high concentration of 2,4-D (1.1 mg/l), thereby risking somaclonal variation (Al Zahim et al. 1999). The objective of the investigation reported here was to establish and characterise a reliable protocol for garlic proliferation via embryogenic cell suspension cultures. We investigated the effect of several parameters on cell multiplication and plant regeneration to determine and optimise conditions for maintaining the cultures. Special attention was directed towards keeping the 2,4-D concentration as low as possible. Histological studies ascertained the embryogenic capacity induced in cell suspension cultures. Chemical analysis was performed on micro bulbs from cell suspension embryo-derived plantlets (CS) and in vitro shoot proliferation-derived plantlets (SP) as a quality trait to distinguish between these two garlic proliferation strategies.