دانلود ترجمه مقاله بررسی ادغام مدیریت زنجیره تامین SCM – مجله امرالد

فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
روش
هدف ادغام
نواحی ادغام
سطح ارتباط
پیشینه پژوهش
کدام ادغام ؟
نحوه ادغام
کسی که ادغام با او انجام می شود
دلیل ادغام
چارچوب حاصله
مطالعه مصاحبه
تعریف ادغام SCM
بحث  و نتیجه گیری

بخشی از ترجمه:

مقدمه

ادغام به عنوان مشخصه کلیدی مدیریت زنجیره عرضه (SCM) شناخته شده است. اکثر تعاریف SCM به ادغام ربط دارند. منتزار راجع به ادغام به عنوان یکی از اعمال کلیدی مدیریت برای اجرای SCM بحث می کنند، در حالیکه لامبرت اظهار می دارند که هدف از ادغام، بهبود کارایی و اثربخشی کل فرایند در میان اعضای زنجیره عرضه می باشد. ادغام زنجیره های عرضه در سطوح استراتژیک و عملیاتی صورت می گیرد. یکی از دلایلی که سازمان ها دست به ادغام زنجیره های عرضه شان می زنند، جهانی شدن می باشد. جهانی شدن منجر به افزایش تقاضا برای تنوع محصول و همچنین دوره عمر کوتاهتر محصول گردیده و به همین خاطر می توان این گونه استدلال نمود که رقابت بین شرکت ها نیست، بلکه بین زنجیره های عرضه می باشد. یکی از منافع اظهار شده ادغام SCM ، توانایی طراحی سریعتر محصولات با کیفیت بالاتر و هزینه های پائین تر در مقایسه با یک شرکت واحد می باشد. تعدادی از مولفین اظهارات مشابهی در مورد منافع ادغام مطرح کرده اند.همکاری خارجی در میان شرکای زنجیره عرضه منجر به کاهش هزینه ها، نبودن موجودی و زمان تحویل می شود. زنجیره های عرضه ادغام شده باعث کاهش هزینه ها در میان زنجیره عرضه می شوند. از طریق تعیین الگوی عرضه و تقاضای همسان و قابل پیش بینی، هزینه ها را می توان به حداقل رساند. ادغام خارجی (زنجیره عرضه) منجر به بهبود اثربخشی و کارایی می گردد. ادغام بر پیشرفتهای قابل تو جه در اثربخشی خدمات و کارایی هزینه تاثیرگذار می باشد. بالاخره، یک فرض به نظر می رسد این باشد که هرچه ادغام بیشتر باشد، به همان نسبت بهتر است. اما مفهوم ادغام SCM بدون مشکل نیست. اول از همه، پژوهش علمی شواهد تجربی اندکی در مورد ادغام زنجیره های عرضه فراتر از سطح دوتایی عرضه می نماید. به طور مثال، لامبرت هیچ گونه مدارک و شواهد تجربی در مورد زنجیره های عرضه به دست نیاورد که از منبع اولیه عرضه تا مشتری نهایی به هم پیوند خورده باشند. در عمل، پیوندهای فرایند دوتایی ادغام شده اندکی وجود دارد. همچنین باقچی شواهد و مدارکی در مورد شرکت هایی که دست به ادغام نزدیک با شرکای زنجیره عرضه زده بودند، بدست نیاوردند. فابی و جهره فقط چند مطالعه یافت که بر هدف توسعه یافته ادغام فراتر ازادغام دوتایی تاکید می کنند. مجزا و ویسنر به این نتیجه رسیدند که هرچند مطالعات انجام شده هدف وسیع فرایندهای هماهنگ شده در میان زنجیره های عرضه را پیشنهاد می کنند، اما شواهد تجربی کمی برای تائید این ادعاها وجود دارد. بر طبق اظهارات کمپاینن و وپسالاینن، بهترین شیوه برای مدیریت زنجیره های عرضه، باید در محیط وسیع تری مجدداً مورد بررسی قرار بگیرد و ریچی و همکارانش بر نیاز به کمیت سنجی برای اطمینان از تلاشهای زیاد برای ادغام پرداخت تاکید کردند. بنابراین، اگرچه اغلب راجع به منافع ادغام SCM بحث می شود، اما به نظر می رسد مدارک تجربی کمی برای پشتیبانی از این ادعاها وجود داشته باشد. ثانیاً، تعاریف و شناخت روشنی در مورد مفهوم SCM وجود ندارد. علی رغم رشد قابل ملاحظه در تعداد مقالات منتشر شده ای که از اواسط دهه ۱۹۸۰ به بررسی این عنوان می پردازند، این مشکل همچنان به قوت خود باقی می ماند. به علاوه، تعریف پذیرفته شده ای از ادغام SCM یا حتی عناوین وابسته مثل ادغام زنجیره عرضه  و همکاری زنجیره عرضه وجود ندارد. …

بحث و نتیجه گیری
براساس پیشینه پژوهش، یک چارچوب اولیه ارائه نمودیم که جنبه های اصلی مفهوم ادغام SCM را در سه طبقه ، هدف ادغام، نواحی ادغام ، و سطح رابطه به تصویر می کشد. سپس از این چارچوب برای تحلیل بیشتر ادغام SCM استفاده گردید که در مجلات اصلی SCM از آن نام برده شده بود. پیشینه موجود به تعداد محدودی از مقالات اشاره می کند که ادغام زنجیره عرضه توسعه یافته را خطاب قرار می دهند. ثانیاً، همان گونه که در این مقالات مطرح شده است، سطح فعلی ادغام SCM ، عمدتاً ادغام داخلی یا دوتایی با تاکید معنادار بر ادغام در سطح عملیاتی/ معاملاتی را پوشش می دهد. ثالثاً، اگرچه اعضای هیئت علمی اظهار می دارند که سازمان ها باید از ادغام استفاده کنند به این دلیل که منجر به بهبود کارایی و اثربخشی می گردد، اما یافته های بدست آمده نشان می دهد که مدارک تجربی کافی برای تائید این محاسن وجود ندارد. چهارم اینکه، به یک چارچوب کلی درزمینه زنجیره عرضه ، شیوه ای سیستماتیک که به عنوان راهبرد خاص عمل کرده و توصیه های دستوری برای دست اندرکاران پیرامون نوع، چگونگی، کسی که ادغام با او انجام می شود و دلیل ادغام نیاز می باشد.نتایج مطالعه مصاحبه از یافته ها پشتیبانی نمود. یکی از جنبه هایی که باید روشن شود، دست پاچگی و پریشانی عمومی مربوط به واژگان فنی می باشد. جنبه دیگر ، فقدان ادغام ( و به اشتراک گذاری/ همکاری) داخلی در درون مرزهای سازمانی می باشد. پاسخ دهندگان در مورد اهمیت جهت گیری و موقعیت فرایند به عنوان پیش نیازی برای ادغام SCM بحث کردند. علی رغم تلاشهای صورت گرفته،فرایند گرایی سازمان ها هنوز به نظر سخت و دشوار می رسد بنابراین نمی توان کمک نمود بلکه باید درمورد مشکلات ادغام برای سازمان ها در میان مرزهای سازمانی اندیشید. جنبه دیگر نقش مهم فناوری اطلاعات می باشد. در حال حاضر فناوری به عنوان مانع و محرکی برای ادغام عمل می کند. …

بخشی از مقاله انگلیسی:

Introduction

Integration is frequently mentioned as a key characteristic of supply chainmanagement (SCM). Most SCM definitions relate to integration (Pagell, 2004; Stockand Boyer, 2009). Mentzer et al. (2001) discuss how integration is one of themanagement actions essential to implement SCM, while Lambert et al. (1998) state thatthe goal of integration is to enhance total process efficiency and effectiveness acrossmembers of the supply chain. Integration of supply chains can exist at both strategicand operational levels (Mentzer et al., 2000; Frohlich and Westbrook, 2001; Zailani andRajagopal, 2005). Globalization is one reason for organizations to integrate their supply chains.Globalization leads to increased demand for product variety as well as shorter productlife cycles and thus one can argue that competition is no longer between companies,but rather it is between supply chains. One stated benefit of SCM integration is theability to design products faster, with higher qualities and lower costs as compared to asingle company (Ajmera and Cook, 2009). Similar statements of the benefits ofintegration are made by a number of authors. External collaboration among supplychain partners leads to reduction of costs, stock-outs and lead-time (Gime´nez andVentura, 2005). Integrated supply chains result in lowered costs across the supplychain (Sundaram and Mehta, 2002). Costs can be minimized through establishingconsistent and predictable demand/-supply pattern (Sabath and Whipple, 2004).External (supply chain) integration leads to enhanced effectiveness and efficiency(Narasimhan and Kim, 2001). Integration contributes to significant improvementsin service effectiveness and cost efficiency (Richey et al., 2010). Finally, oneassumption seems to be that the more integration, the better (Stock et al., 1998;Gime´nez and Ventura, 2005).However, the concept ofSCMintegration does not come without problems. First of all,academic literature provide little, if any, empirical evidence of integration of supplychains beyond the dyadic level (Fawcett and Magnan, 2002; Vepsa¨la¨inen, 2003;Fabbe-Costes and Jahre, 2008). Lambert et al. (1998), for example, found no empiricalevidence of supply chains that were linked from the initial source of supply to theend-customer. In practice, there have been only minor integrated dyadic process links(Lambert et al., 1998). Similarly Bagchi et al. (2005) did not find evidence of companiesthat have established close integration with supply chain partners. Fabbe-Costes andJahre (2008) found only few studies that focus on an extended scope of integrationbeyond the dyadic integration. Mejza and Wisner (2001) concluded that while studiessuggest a wide scope of coordinated processes across supply chains, there is littleempirical evidence that confirm these claims. According to Kemppainen andVepsa¨la¨inen (2003), the best practice of managing supply chains needs to bere-examined in a wider context, and Richey et al. (2010) emphasized the need forquantification to ensure that the increased efforts to integrate pay off. Thus, while thebenefits of SCM integration are frequently discussed, there seems to be less empiricalevidence to back up these claims. Second, there is a lack of clear definitions and understanding of the notion of SCM(Skjoett-Larsen, 1999; Mentzer et al., 2001). This problem remains despite aconsiderable growth in the number of published articles dealing with the topic sincethe mid-1980s (Stock and Boyer, 2009). Furthermore, there is no widely accepteddefinition of SCM integration or even related topics as supply chain integration andsupply chain collaboration. Fabbe-Costes and Jahre (2008) pointed out the substantialvariations in the scope of supply chain integration in existing studies and they alsostate that it is problematic for researchers if the same concepts are interpreteddifferently, or if different concepts are used with the same meaning (Table I).The confusing terminology, the lack of empirical results and the lack ofunderstanding regarding the implication of integration prevents the development ofnormative recommendations to practitioners of why, how, when and what to integrate.The goal of this study is therefore to examine various aspects of integration in order tostructure and define the concept of SCM integration.