این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Sciepub در 14 صفحه در سال 2014 منتشر شده و ترجمه آن 37 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
| عنوان فارسی مقاله: | رویکردی بر حسابداری عملی در دارایی های موروثی : مدل گزارش جایگزین برای شیوه مدیریت نوین |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Towards a Practical Accounting Approach for Heritage Assets: An Alternative Reporting Model for the NPM Practices |
| دانلود مقاله انگلیسی: | برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی با فرمت pdf اینجا کلیک نمائید |
| سال انتشار | 2014 |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 14 صفحه |
| تعداد صفحات ترجمه مقاله | 37 صفحه |
| مجله | ژورنال امور مالی و حسابداری |
| دانشگاه | دانشگاه آلمانی در قاهره |
| نشریه sciepub |  |
فهرست مطالب:
چکیده
۱ مقدمه
۲ یک چارچوب نظری: روشهای مدیریت دولتی جدید و نظریه سهامداران
۳ مقالات مرتبط و شیوه های بین المللی
۴ روش حسابداری جاری برای دارایی های میراث
۴ ۱ آیا دارایی میراث، تعریف دارایی را برآورده می کند؟
۴ ۲ آیا دارایی میراث می تواند به عنوان یک طبقه جدا از داراییها، به جای یک رده جدا از املاک، امکانات و تجهیزات در نظر گرفته شود؟
۴ ۳ روشهای حسابداری جاری برای دارایی های میراث
۵ تحلیل نقادانه ایدئولوژی NPM و روش حسابداری جاری برای دارایی های میراث
۶ یک روش حسابداری عملی برای دارایی های میراث تحت حسابداری تعهدی
۶ ۱ رویکرد عملی
۶ ۱ ۱ رویکرد تطابق دارایی- بدهی
استهلاک و نقصها
کمک های مالی
۶ ۱ ۲ رویکرد عدم تطابق دارایی- بدهی
۷ نتیجه گیری
بخشی از ترجمه:
مقدمه
در طول دهه ۱۹۸۰، یک حرکت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته (به عنوان مثال، کشورهای OECD) به سمت یک انقلاب اداری انجام شد. این انقلاب با آزادی مدیریتی، رقابت بازار محور، ارائه خدمات منظم مشخص، عملکرد مبتنی بر نتیجه، جهت گیری مشتری، و یک فرهنگ حامی بازار همراه بود. این جنبه های مربوط به انقلاب اداری، جمعا به عنوان مدیریت جدید عمومی (NPM) شرح داده شده است. حرکت به سوی NPM، نیاز به اصلاح بخش عمومی حسابداری از طریق تصویب حسابداری تعهدی در بخش دولتی دارد. یک استنباط از انتقال به حسابداری تعهدی در بخش عمومی این است که تمام نهادهای دولتی، ملزم به شناسایی و ارزشگذاری دارایی های ثابت خود به منظور قادر بودن به آماده سازی ترازنامه خود می باشند. در واقع، شناسایی، ارزشگذاری و شناخت دارایی های ثابت در بخش دولتی، وظایف آسان نمی باشند، زیرا این دارایی ها، برای چندین دهه وجود داشته است و از طریق راه های مختلف به دست آورد شده است. این به نوبه خود، باعث می شود که فرآیند شناسایی و ارزیابی آن دارایی ها، مشکل تر شود. در حالی که شناسایی و ارزیابی دارایی های ثابت دولت به طور کلی دشوار است، دارایی های میراث، به دلیل ماهیت و ویژگی های خاص آنها، سخت ترین انها در نظر گرفته میشود.
دارایی های میراث به عنوان دارایی های با کیفیت تاریخی، هنری، علمی، فن آوری، ژئوفیزیک و یا زیست محیطی است که عمدتا برای مشارکت آنها در دانش و فرهنگ حفظ و تعریف شده است و این هدف اصلی مقاصد نهادهایی است که آنها را نگهداری می کنند (UK -ASB، ۲۰۰۶). آنها توسط دولت، برای اهداف فرهنگی، تاریخی، تفریحی و دیگر اهداف جامعه به جای ایجاد درآمد حفظ و کنترل می شوند. نمونه هایی از دارایی های میراث شامل آثار هنری، آثار باستانی، مجموعه ای از کتاب های کمیاب، آثار تاریخی، نواحی تحت حفاظت، ساختمان های تاریخی، مکانهای باستانی، و ذخایر طبیعت است. دارایی های میراث باید در حالت خوب، به گونه ای، برای اطمینان از عمر طولانی و نامحدود، حفظ و کنترل شوند. آنها به عنوان کالاهای عمومی در نظر گرفته شده و برای عموم در دسترس می باشند، و آنها ممکن است با مالیات یا کمک های مالی خصوصی، تامین مالی شوند. برای مقاصد حسابداری، ویژگی های مهم زیر که مربوط به دارایی های میراث است، توسط UK-ASB مشخص شده است: الف- ارزش آنها از لحاظ فرهنگی، زیست محیطی، آموزشی و تاریخی، بعید است که به طور کامل بر اساس یک ارزش مالی و صرفا براساس قیمت بازار منعکس شود؛ ب- تعهدات حقوقی و / یا قانونی ممکن است ممنوعیت و یا محدودیت شدید را در دفع، توسط فروش تحمیل کند؛ ج – آنها اغلب غیر قابل تعویض می باشند و ارزش آنها ممکن است در طول زمان، حتی زمانیکه شرایط فیزیکی آنها بدتر می شود، افزایش پیدا کند؛ و د- ممکن است برآورد عمر مفید آنها که در برخی موارد می تواند چند صد سال باشد، دشوار باشد. بر اساس این ویژگی های خاص، دارایی های میراث، به نظر می رسد تا حد زیادی متفاوت از سایر دارایی های دولتی (به عنوان مثال، اموال، امکانات و تجهیزات، دارایی های زیرساخت ها، دارایی های نظامی، و غیره) و دارایی های بخش خصوصی.
بخشی از مقاله انگلیسی:
Introduction
Over the 1980s, there was a move in many developed countries (e.g., OECD countries) towards an administrative revolution. This revolution is characterized by managerial freedom, market-driven competition, businesslike service delivery, value-for- money, result-based performance, client orientation, and a pro-market culture. These aspects of the administrative revolution have been described collectively as New Public Management (NPM) (Hood, 1991 and 2005; Haque, 2002; Ball and Grubnic, 2008; Kearny and Hays, 1998; Kickert, 1997; Kelly, 1998). The move towards NPM has required the reforming of public sector accounting through the adoption of accrual accounting in the public sector. One implication of the transition to accrual accounting in the public sector is that all governmental entities are required to identify and value their fixed assets in order to be able to prepare their balance sheets. In reality, the identification, valuation and recognition of the fixed assets in the public sector are not easy tasks since these assets have existed for decades and have been acquired through different ways (Ouda, 2005). This in turn makes the identification and valuation process of those assets more difficult. While the identification and valuation of government fixed assets are generally difficult, the heritage assets are considered to be most difficult due to their specific nature and characteristics.
Heritage assets are defined as assets with historic, artistic, scientific, technological, geophysical or environmental qualities that are held and maintained principally for their contribution to knowledge and culture and this purpose is central to the objectives of the entity holding them (UK –ASB, 2006). They are maintained and controlled by the government for cultural, historic, recreation and other community purposes rather than for the purpose of income generation (Barton, 2000). Examples of heritage assets comprise work of arts, antiquities, collection of rare books, historical monuments, conservation areas, historical building, archaeological sites, and nature reserves. The heritage assets must be preserved and maintained in a good state in such a way to ensure a long and indefinite life, they are considered as public goods and made available for the public, and they may be funded by taxation or private donations (Barton, 2005). For accounting purposes, the following important characteristics of the heritage assets have been determined by the UK-ASB (2006): a- their value in cultural, environmental, educational and historical terms is unlikely to be fully reflected in a financial value based purely on a market price; b- legal and /or statutory obligations may impose prohibition or severe restrictions on disposal by sale; c – they are often irreplaceable and their value may increase over time even their physical condition deteriorates; and d- it may be difficult to estimate their useful lives, which in some cases could be several hundred years. Based on these specific characteristics, the heritage assets seem to be largely different from other government assets (e.g., property, plant and equipment, infrastructure assets, military assets, etc.) and private sector assets.
| عنوان فارسی مقاله: | مدل گزارش جایگزین برای شیوه مدیریت نوین در حسابداری عملی دارایی های موروثی |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Towards a Practical Accounting Approach for Heritage Assets: An Alternative Reporting Model for the NPM Practices |
خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد