دانلود ترجمه مقاله کاربرد برنامه ریزی منابع سازمانی در موفقیت سازمان – مجله الزویر

فهرست مطالب:

چکیده
۱  مقدمه
۲  محیط پژوهش و پیشینه نظری

۱  ۲ حیطه و محیط تحقیق
۲  ۲ پیشینه نظری

۳  فرمولاسیون فرضیات
۴  روش تحقیق

۱  ۴ جمع آوری داده ها
۲  ۴ توسعه ابزار

۵  تحلیل داده ها

۱  ۵ سنجش مدل اندازه گیری
۲  ۵ سنجش مدل ساختاری

۶  بحث ها

۱  ۶ مبانی تحقیق و عمل
۲  ۶ محدودیت ها و جهات تحقیق آتی

۷  نتیجه گیری

بخشی از ترجمه:

مقدمه

محرک اصلی برای سطوح بالاتر بهره وری، اثربخشی و عملکرد سازمانی تجارت های مدرن را همواره به سمت اقتباس سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) سوق می دهد. سیستم های ERP درواقع برنامه هایی هستند که روند ادغام فرایندهای اطلاعات تجاری در میان واحدهای کارکردی در یک سازمان را تسهیل می نمایند. مطالعات پژوهشی و گزارشات صنعتی نشان می دهند که دست اندرکاران و محققین سیستم های اطلاعاتی (IS) علاقه زیادی به این نرم افزار دارند. به طور مثال، استیوز  و پاستور به مطالعات مختلف ERP منتشرشده در پژوهش IS توجه کرده و گزارش صنعتی اخیر همرمن نشان می دهد که بازار کاربردهای ERP ، که درآمد کلی آن در حال حاضر حدود ۳۸ بیلیون دلار است، با نرخ سالانه ۹٫ ۶ درصد در حال رشد بوده و تا سال ۲۰۱۲ به ۵۰ بیلیون دلار خواهد رسید. علی رغم شهرت جهانی سیستم های ERP ، بسیاری از سازمان های اقتباس کننده به این نتیجه رسیده اند که آرایش و راه اندازی چنین سیستم هایی به شکل انتظار رفته، موثر نبود.
بخش عظیمی ازپژوهش موجود پیرامون کاربردهای ERP بر مسائل وابسته به اقتباس، عوامل موفقیت بحرانی اجرا (CSF) و روشهای اجرا تاکید میکند. مطالعات بسیار معدودی انجام شده است که بر سایر ابعاد و جنبه های کاربردهای ERP تاکید کنند. سنجش و ارزیابی موفقیت پس اجرایی بسته های ERP در سازمان های اقتباس کننده، یکی از بخشهایی است که به اندازه کافی مورد پژوهش قرار نگرفته است. معدود بودن پژوهش در زمینه ارزیابی های موفقیت سیستم ERP ، تا حدی انگیزه لازم برای مطالعه پژوهشی حاضر را فراهم می کند. در این راستا پیشنهاد شده است که اندازه گیری موفقیت IS ، یک مفهوم فوزی قلمداد می شود، که برای ذینفعان مختلف در خصوص ارزیابی انواع و اقسام IS در میان محیط های فرهنگی مختلف، دارای معانی گوناگونی می باشد.

۷٫ نتیجه گیری
در این مقاله بسط و توسعه چارچوب ارزیابی برای سنجش موفقیت بسته های ERP در سازمان های اقتباس کننده را پیشنهاد کردیم. مدل اندازه گیری موفقیت ERP عمدتاً نشات گرفته از طرح های قبلی در پژوهش IS موجود بوده و این گونه استنباط گردید که مدل توسعه یافته دارای قدرت توضیحی و پیشگویانه مطلوبی می باشد. در این راستا ادعا می کنیم که اثربخشی سیستم های ERP در سازمان های اقتباس کننده با استفاده از یک ساختار پروکسی، به عبارتی رضایتمندی کاربر اندازه گیری نمی شود. بلکه، استفاده از شاخص های چند بعدی موفقیت برای ارزیابی موفقیت ERP بسیار اهمیت دارد. مفهوم سازی اندازه گیری موفقیت سیستم ERP به ماهیت و نوع تکنولوژی مورد نظر، توجه می کند.
همچنین، تحقیق حاضر دست به تحلیلی تجربی در حمایت از جهت جریان کار در چارچوب موفقیت IS   و همچنین روابط آنها می زند. در این خصوص، مشخص گردید که از میان شش فرضیه، پنج مورد در چارچوب قانونی (وابسته به قانون) دارای معناداری آماری می باشند. نتایج بدست آمده از یافته ها و مشاهدات صورت گرفته در مطالعات قبلی IS حمایت می کند. از آنجایی که این تلاش در میان معدود تلاشهایی جای دارد که راجع به موفقیت سیستم ERP با داده های سطح سازمانی بحث می کنند، از اینرو تلاش ما پژوهش IS را توسعه می دهد. این کار پژوهشی نظریه ارزیابی موفقیت IS را ادغام کرده و به عنوان پایه و مبنایی برای تحقیقات آتی عمل می کند. همچنین، درک و فهم دست اندرکاران از سنجش و ارزیابی موفقیت ERP از طریق این تحقیق بیشتر بهبود یافته است. اما در اینجا ادعا نشده است که چارچوب معرفی شده ، حرف آخررا برای اندازه گیری یا ارزیابی موفقیت برای سیستم های ERP در سازمان های اقتباس کننده می زند. در این راستا انتظار می رود کار بیشتری انجام شود.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Introduction

The drive for higher levels of productivity, effectiveness, andorganizational performance continue to push modern businessestowards adopting enterprise resource planning (ERP) systems(Davenport, 1998; Ifinedo, Udo, & Ifinedo, 2010; Mabert, Soni, &Venkatraman, 2003). ERP systems are applications that facilitatethe integration of business information processes across functionalunits in an organization (Klaus, Rosemann, & Gable, 2000; Markus& Tanis, 2000). Research studies and industry reports indicate thatboth practitioners and information systems (IS) researchers place alot of interest in this software (Esteves & Pastor, 2001; Hamerman,2008; Mabert et al., 2003). For example, Esteves and Pastor (2001)draw attention to several ERP studies published in IS literature, anda recent industry report by Hamerman (2008) reveals that ‘‘TheERP applications market, currently about $38 billion in total revenue,is growing at an annual rate of 6.9% and will reach $50 billionby 2012.” Despite the popularity of ERP systems globally, manyadopting organizations have come to realize that the deployment of such systems were not as effective as expected (Wang, Shih,Jiang, & Klein, 2008; Zhu, Li, Wang, & Chen, in press).Much of the extant literature on ERP applications tends to focuson issues related to their adoption, implementation critical successfactors (CSF), and implementation methodologies (Akkermans &van Helden, 2002; Esteves & Pastor, 2001; Hong & Kim, 2002). Veryfew studies have appeared which focus on other aspects of ERPapplications (Ifinedo & Nahar, 2007; Ifinedo et al., 2010; Yoon,2009; Zhang, Leeb, Huanga, Zhang, & Huang, 2005; Zhu et al., inpress; Zviran, Pliskin, & Levin, 2005). The assessment of postimplementationsuccess of ERP packages in adopting organizationsis one area that is not sufficiently researched (Sedera, Gable, &Chan, 2004; Wu & Wang, 2006a, 2007; Zhu et al., in press). Thepaucity of research into ERP system success evaluations partlymotivates this current research study. It has been suggested thatIS success measurement is a fuzzy concept; it has different meaningsto different stakeholders in their assessment of different typesof IS across different cultural contexts (Agourram, 2009; Jiang &Klein, 1999; Seddon, Staples, Patnayakuni, & Bowetell, 1999; Soh,Kien, & Tay-Yap, 2000; Zhu et al., in press). Citing Jiang and Klein(1999), DeLone and McLean (1992, p. 17) comment that ‘‘users preferdifferent success measures, depending on the type of systembeing evaluated.” Measuring the success of ERP is particularly difficult perhaps due to the complexity of the system (Klaus et al.,2000; Markus & Tanis, 2000; Zhu et al., in press) and the sort ofexpertise required to carry out such an exercise (Gable, Sedera, &Chan, 2008; Robbins-Gioia, 2006; Seddon, 1997; Sedera et al.,2004). Unlike other traditional, single-function IS, the deploymentof ERP systems is accompanied by business process engineering effortsthat are intended to bring about radical, organizationalchange to enhance greater effectiveness for the adopting organization(Davenport, 1998; Holsapple, Wang, & Wu, 2005; Klaus et al.,2000; Yoon, 2009). Further, the integrative nature of ERP applicationsmakes their implementation more complex than that oftraditional IS (Markus & Tanis, 2000; Wang & Chen, 2006).Seddon (1997, p. 11) discussed the general poor state of IS evaluationsin organizations by noting ‘‘many firms do not conduct rigorousevaluations of all their IT investments” because they lackknowledge in such areas. Further evidence of this deficiency ofknowledge regarding how firms assess the benefits of ERP is illustratedin a study conducted by Robbins-Gioia (2006). In this study,a survey of 232 respondents in American organizations reportedthat ‘‘۴۶% of the participants noted that while their organizationhad an ERP system in place . . ., they did not feel their organizationunderstood how to use the system to improve the way they conductbusiness.” The inference from the foregoing information isthat ERP adopting firms do not know what to assess or evaluatein order to realize the benefits from their investments in such technologies.Thus, lack of knowledge on the part of some practitionersas to what to measure or assess with regard to ensuring the effectivenessof their ERP application is another motivation for this study. It is a fact that little consensus exists between researchersand practitioners about what to assess when it comes to the impactsand effectiveness of IS in organizations (DeLone & McLean,1992; Gable et al., 2008; Saarinen, 1996; Sabherwal, Jeyaraj, & Chowa,2006; Stefanou, 2001).Research in the specific area of ERP systems success measurement,evaluations or assessment is just beginning to evolve (Gableet al., 2008; Ifinedo, 2006; Ifinedo et al., 2010; Sedera, Gable, &Chan, 2003, 2004). Some ERP success researchers have used a single-dimension of success, i.e., user satisfaction, to assess the effectivenessof the software (Nelson & Somers, 2001; Somers, Nelson, &Karimi, 2003; Wu & Wang, 2006a, 2007; Zviran et al., 2005). Othershave proposed frameworks that do not readily lend themselves toempirical testing and validation (e.g., Markus & Tanis, 2000; Tan &Pan, 2002). This present study builds upon the ERP success measurementframework proposed by Sedera and colleagues (Gableet al., 2008; Sedera et al., 2004). Their model was based on thewidely accepted IS success measurement developed by DeLoneand McLean (1992) hereafter referred to as the D&M (1992) IS successmodel. The Sedera and colleagues’ ERP success framework wasconsidered for this study given the recent support it received fromthe proponents of the D&M (1992) success model (see Petter, De-Lone, & McLean, 2008) and for its simplicity.