دانلود رایگان ترجمه مقاله آزمایش یوتا درباره باروری ابرها – Weathermodification 2011

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

خرید ترجمه با فرمت ورد

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

۱ . سال های اول
یوتا دومین ایالت خشک در کشور است. پس تعجب برانگیز نیست که گروهی از شهرها در یوتای جنوبی و مرکزی مسئولیت پروژه بارورسازی ابرها را در چند سال بعد از کشف اصول جدید بارورسازی ابر در اواخر سال ۱۹۴۰ به عهده گرفت، همان طور که بسیاری دیگر از گروهها در ایالات غربی و نیمه غربی این کار را کردند.
پروژه ای در آوریل ۱۹۵۱ شروع شد و در می ۱۹۵۵ راه اندازی شد. پروژه از ژنراتورهای زمینی استفاده کرده که ذغال سنگ بارور شده با یدید نقره ای را می سوزاند و با کمک شرکت توسعه منابع آبی دنور، کلرادو راه اندازی شد. مؤسسه حامی شرکت توسعه منابع آبی یوتای جنوبی بود.
دانشگاه دپارتمان حوزه شناسی یوتا (هیلز و همکارانش ۱۹۵۵) و مؤسسه آمریکایی تحقیقات وابسته به هواشناسی (۱۹۵۵) در مورد آثار بارورسازی ابرها ارزیابی هایی کردند. دو ارزیابی نتایج مغایری داشتند، و پروژه پایان یافت.
اولین قانون در یوتا درباره تغییرات آب و هوایی در سال ۱۹۵۳ تصویب شد. این قانون مستلزم گزارش فعالیت های تغییرات آب و هوایی در یوتا به دپارتمان هواشناسی در دانشگاه یوتا است.
۲ . علامت سالها
سال های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ در شکل گیری برنامه تغییر آب و هوایی یوتا تاریخی و مشهور بودند. در سال ۱۹۷۳ برخی از مؤسسین اصلی پروژه یوتای مرکزی و جنوبی برنامه را مجدداً فعال کردند. آنها در مجلس سخنرانی کردند، که باعث تصویب مصوبه بارورسازی ابرهای یوتا در سال ۱۹۷۳ شد. آنها پروژه یوتای مرکزی و جنوبی را برای افزایش تراکم برف زمستانی در سال های آبی ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵ راه انداختند. آنها با مشاوران آب و هوای آمریکای شمالی پیمان بستند که با استفاده از سرمایه خودشان (مالیات های شهری) ، پروژه را با استفاده از ژنراتورهای زمینی راه اندازی کنند که یدید نقره آزاد می کرد.
با سخنرانی و تلاش گسترده آنها، سرمایه گذاری دولت در سال آبی ۱۹۷۶ شروع شد. با سرمایه گذاری دولت و همکاری داخلی، برنامه زمستان برای پوشش دادن مناطق بیشتری از ایالت توسعه یافت. برنامه افزایش متوقف سازی و تسریع طوفان در بخش شمالی ایالت شروع شد. سرمایه گذاری دولت برای برنامه های زمستانی و تابستانی حدود ۷۰% بود، و سرمایه گذاری داخلی ۳۰% باقیمانده بود.
با افزایش چشمگیر علاقه و توجه به تغییرات آب و هوایی و مصوبه بارورسازی ابرهای ۱۹۷۳، تقسیم منایع آبی با یک برنامه درگیری عمومی وهمگانی پاسخ داده شد. یک خبرنامه تغییر آب و هوایی، که چند بار در سال منتشر می شد، در سال ۱۹۷۵ شروع شد و تا سال ۱۹۸۰ پخش می شد. پنج سمینار یک روزه درباره بارورسازی ابرها برگزار شد، و اقدامات در شروع سال ۱۹۷۴ چاپ شدند. در سال ۱۹۷۵ بخش منابع آبی یک کمیته مشورتی تخصصی متشکل از دانشمندان دانشگاهی و دولتی، هواشناسان تلویزیونی، قانونگذاران، آژانس های دولتی درگیر در منابع آبی، و استفاده کنندگان از آب را تشکیل داد. کمیته در سال ۱۹۷۷ مجدداً به دو کمیته جداگانه تنظیم شد. یکی کمیته مشورتی برنامه نام داشت که متشکل از استفاده کنندگان آب و آژانس های دولتی بود که روی منابع آبی نظارت داشتند. دیگری کمیته مشورتی تخصصی بود که متشکل از هواشناسان، آمارگران و دانشمندان دارای تخصص مربوط به طرح برنامه، ارزیابی و تحقیق بود. هر دو کمیته تا سال ۱۹۸۳ کار کردند و بازده ارزشمندی برای بخش منابع آبی داشتند. برخی از تحقیقات و ارزیابی های بارورسازی ابر با سرمایه گذاری دولت در دانشگاه یوتا استیت در سال ۱۹۷۰ شروع شدند. برنامه تحقیقی مشارکتی NOAA / یوتا در اواخر ۱۹۷۰ در مرحله برنامه ریزی بود، و سرمایه گذاری در سال ۱۹۸۱ شروع شد.
دولت در اوایل ۱۹۸۰ یک رکود اقتصادی را تجربه کرد. سرمایه گذاری دولت برای بارورسازی ابرها به شدت کاهش یافت و پروژه تابستانی ادامه نیافت. نهایتاً برنامه های زمستانی با بخش بیشتری از سرمایه از سوی حامیان محلی و داخلی ادامه یافت. این نه سال – از ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ – اوج خوشبختی بارورسازی ابرها در یوتا بودند.