دانلود ترجمه مقاله عوامل اصلی تعیین کننده چند برابری نسبت P/E – مجله الزویر

• فهرست مطالب:

 چکیده
۱ مقدمه
۲ بررسی منابع
۳ مدل P– E
۴ نتایج آزمایشی
۵ اهمیت
۶ نتایج و محدودیت ها

• بخشی از ترجمه:

۶ نتایج و محدودیت ها

این  مطالعه نقش مهمی در منابع در خصوص عوامل تعیین کننده نسبت P-E که یک ابزار ارزش گذاری نسبی رایج است دارد. اگرچه تعداد زیادی از مطالعات سعی در مدل سازی این نسبت برای  سهام امریکا کرده اند(White, 2000; Park, 2000; Kane et al., 1996; Cho, 1994; Beaver and Morse, 1978)، اما هیچ گونه تحقیق دانشگاهی برای  بازار سهام استرالیا  صورت نگرفته است. این مطالعه با مدل سازی نسبت P-E  برای شاخص ASX 200 خلا علمی فوق را پر می کند. این شاخص شامل ۸۹ درصد  سرمایه بازار بورس بوده و  ابزاری مهم برای  سرمایه سهام  برای سرمایه گذاران سازمانی و سرمایه گذاران عمده پا در  شاخص سهام می باشد.بر اساس اطلاعات تئوری در خصوص مدل تنزیل سود، مدل P-E  تعیین شده است. این مدل نسبت انتهای ربع P-E را از حیث  نسبت پرداخت سود، نرخ بهره، شاخص  های فرصت های رشد و ریسک بازاری استفاده می کند.تحلیل داده های سری زمانی برای دوره ۱۹۸۴ تا ۲۰۰۱ نشان می دهد که مسیر زمانی نسبت قیمت به درامد استرالیا در ۱۸ سال اخیر را می توان با اصول اساسی شبیه سازی کرد. نتایج  نشان می دهد که با فازایش نسبت قیمت به درامد، نسبت پرداخت سود سهام افزایش داشته و نرخ  رشد بیشتر   ناخالص داخلی، بهبود اعتماد به نفس  مشتریان ثابت شد. افزایش نرخ بهره و افزایش فراریت بازاری موجب کاهش این ضریب می شود.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

۶٫ Conclusion and limitations

This study contributes to the literature on the fundamental determinants of the P –E ratio, the most commonly used relative valuation tool. While a significant number of studies attempt to model the P–E ratio for the US stock market (see White, 2000; Park, 2000; Kane et al., 1996; Cho, 1994; Beaver and Morse, 1978), no such academic research has been identified for the Australian stock market. Our study fills the gap in the literature by modelling the P–E ratio for the ASX 200 index. This index comprised 89% of the Australian stock market capitalisation and is an important vehicle of equity investment for institutional investors and retail investors in index funds. Based on the theoretical insights of the dividend discount model, a P –E model is specified. The model explains the end-of-quarter P–E ratio in terms of the dividend payout ratio, interest rates, indicators of growth opportunities and market-wide risk. Analysing quarterly time series data for the period 1984-1 through 2001-3, we conclude that the time path of the Australian P–E multiple over the last 18 years can be adequately simulated by its underlying fundamentals. The results suggest that the P –E multiple increases with a rise in the dividend payout ratio, a higher growth rate of GDP, appreciation of the Australian dollar, or an improvement in consumers’ confidence. An increase in interest rates or a rise in market volatility reduce the P –E multiple.