دانلود ترجمه مقاله آلبینیسم در آندروژنز جو – اسپرینگر ۲۰۱۴

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار مقاله	۲۰۱۴
تعداد صفحات مقاله انگلیسی	۸صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله	زیست شناسی و کشاورزی
گرایش های مرتبط با این مقاله	ژنتیک، علوم گیاهی، ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک
مجله مربوطه	گزارش سلول گیاهی – Plant Cell Reports
دانشگاه تهیه کننده	موسسه تحقیقات ملی، لهستان
کلمات کلیدی این مقاله	آندروژنز، جو، پلاستیدها، زالی، میکروسپور، گیاهان زال
رفرنس	دارد
شناسه شاپا یا ISSN	ISSN ۱۴۳۲-۲۰۳X
لینک مقاله در سایت مرجع	لینک این مقاله در سایت Springer
نشریه اسپرینگر

• فهرست مطالب:

چکیده

مقدمه

مطالعات سلول‌شناختی بر روی زالی

ژنوم پلاستید در آندروژنز

اثر ژنوم هسته‌ای بر تولید زال‌ها

اثر فاکتورهای خارجی بر تعداد زال‌ها

نتیجه‌گیری

• بخشی از ترجمه:

نتیجه‌گیری

زالی در جنین‌زایی هاپلوئید مشکلی جدی است که نیاز به درک و برطرف شدن دارد. بنظر می‌رسد رویداد بسیار مهم و گیج کننده برنامه‌ریزی مجدد میکروسپورها از مسیر تکوینی گامتوفیتی به اسپروفیتی باشد. هنوز مشخص نشده که استرس چگونه این مسیر تکوینی را تغییر می‌دهد، یا کدام ژن‌ها مسئول این تغییر مسیر هستند. مسئله‌ی گیج کننده‌تر این است که اختلال آندروژنز چگونه منجر به تشکیل گیاهان زال خواهد شد. در حال حاضر رفتار پلاستیدها در طول آندروژنز شرح داده شده است: برخی از پلاستیدها به کلروپلاست تبدیل می‌شود؛ سایرین به آمیلوپلاست تمایز می‌یابند. عدم موفقیت در تبدیل شدن به کلروپلاست می‌تواند نتیجه‌ی شکست در برنامه‌ریزی مجدد باشد. تا امروز، هیچ نوع خاصی از استرس شناخته نشده است که بطور قابل اعتماد سبب برنامه‌ریزی مجدد پلاستیدها شود. حداقل دو پرسش بی‌جواب مانده است. (۱) زمانی که یک میکروسپور در معرض استرس قرار می‌گیرد، تمام پلاستیدها باید برنامه‌ریزی مجدد شوند تا یک گیاه سبز تولید شود یا برنامه‌ریزی مجدد برخی از آن‌ها کافی است؟ آیا استرس اعمال شده به صورتی دو گانه عمل می‌کند؟ به عنوان مثال سبب تغییر مسیر تکوینی در تمام پلاستیدها یا هیچ یک از آن‌ها می‌شود؟ (۲) اگر فرضیه‌ی کاردا و همکارانش در مورد فقدان برنامه‌ریزی مجدد در پلاستیدها پذیرفته شود، چرا پلاستیدها در گیاهان تکثیر شده وجود دارند در حالیکه آمیلوپلاست‌ها یافت نمی‌شوند؟ مطالعات مختلف نشان دهنده‌ی اهمیت مرحله‌ی تکوینی میکروسپورها در آغاز آندروژنز هستند. شاید استفاده از میکروسپورها در مراحل اولیه‌ی تکوین می‌تواند تعداد زال‌های تولید شده را کاهش دهد. تا کنون، هیچ داده‌ای برای حمایت از این فرض بدست نیامده است.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Final remarks Albinism in haploid embryogenesis has been a hard problem to understand and solve. The crucial and still puzzling event appears to be the reprogramming of microspores from the gametophytic to sporophytic developmental pathway. It is not yet known how stress alters the developmental pathway, or which genes are responsible for this transition. Even more puzzling is how androgenesis disorders lead to albino plant formation. The behaviour of plastids during androgenesis has already been described: some plastids develop into chloroplasts; others develop into amyloplasts. The failure of not developing into chloroplasts may be a consequence of failed reprogramming. To date, no specific type of stress has been identified that would reliably reprogram plastids. At least two questions remain unanswered. (1) When a microspore is exposed to stress, must all plastids be reprogrammed to regenerate a green plant or will only some proportion do? Does the applied stress act in a binary way, i.e., by either changing the developmental pathway in all plastids or none of them? (2) If the hypothesis of Caredda and co-workers is accepted on the absence of reprogramming in plastids, why are proplastids present in the regenerated plants while amyloplasts are not found? Several studies suggest the importance of the developmental stage of the microspores at the beginning of androgenesis. Perhaps making use of microspores at the early stages of development would reduce the number of albinos produced. To date, there are no data to support this assumption.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد